Door Gerhard Verfaillie, artistiek leider KROKUS
Denk aan de verbeelding die we zacht zouden moeten strelen, (vooral) nu (vooral)
- 450g borrelende fantasie
- 200g respect voor grote mens, evenveel voor het kind
- 300g eindeloze ideeën, wensen en verlangens, liefst idealistisch onbereikbaar
- 150g niet te definiëren drang, goesting gekruid met doorzettingsvermogen
- 50g uitzinnige schoonheid of juist niet
- 15g ijdelheid, frustratie en verweer
Aandacht: het is van het allerhoogste belang om alleen verse ingrediënten te gebruiken.
(op verontschuldigende fluistertoon: ze hoeven niet allemaal lokaal te zijn, liefst zelfs niet)
Spoel vooraleer te beginnen, het verweer weg, het kookt toch alleen maar aan en wordt sowieso ranzig.
Laat vervolgens de ijdelheid en de frustratie diep goudbruin sudderen in de pan. Voeg er dan de overigens goed gewassen grote hoeveelheid borrelende fantasie aan toe.
Het respect voor mens en kind voorzichtig pellen en vijftien minuten laten stomen op een apart vuurtje.
Ondertussen de uitzinnige schoonheid of juist niet in de magnetron laten smelten.
Als de borrelende fantasie een korstje heeft gekregen mag het in de eindeloze ideeën, wensen en verlangens rollen en zo in de oven geschoven worden.
Op dat moment is het tijd om het respect voor mens en kind te laten afkoelen tot een diepe jus-de-fond.
Haal de borrelende fantasie uit de oven, overgiet het met de gesmolten uitzinnige schoonheid of niet en laat alles gedurende enkele maanden afkoelen.
Dresseer dit bord, net voor het serveren, met het respect voor mens en kind.
In het beste geval – tenzij in geval van ontij, als daar zijn epidemieën, sneeuwstormen, negatieve dossierbeoordelingen, douaneperikelen en treinstakingen – in het beste geval dus, is er een duurzame schotel klaar voor een 9-tal dagen.
Krokusfestival hebben we deze schotel genoemd, en we serveren hem vanaf vandaag tegen erg democratische prijzen. Meer nog, ons besmettelijke enthousiasme rees de pan uit en dus hebben we zelfs enkele voorgerechtjes en amuse-gueules. Zoals daar zijn: neushoorn, olifant en ballenslang, allen kindgevaarlijk van aard. Maar gecertificeerd vrij van vogelpest én gratis!
U denkt nu wellicht: een gemakkelijke kookmetafoor, wat vreemde dieren en goedkope activiteiten, dit moet jeugdtheater zijn. En dan gaat u straks nog kijken naar een voorstelling die ‘Mijn lieve panter’ heet. Gelukkig is er daarna een volwassen receptie.
Wel, u hebt gelijk. De kunsten voor jong publiek zijn nu eenmaal een delicatesse van bevrijdende ver-beeld-ing, enthousiasme, gedrevenheid en … vaak (veel) gratis werk.
Op een plek hier niet ver vandaan spoelen dezer dagen enkele kinderen en veel grote mensen met rare namen aan. Ze komen uit Nederland, Denemarken, Schotland, Duitsland, Zwitserland, Frankrijk en Spanje. En ook uit ons land, zelfs ook met rare namen. Ze beginnen meteen te bouwen (doen ze altijd), zetten licht op (of niet), trekken kostuums aan (of niet), wachten (doen ze altijd) tot de kinderen en de grote mensen op bezoek komen de volgende dagen.
Onze excuses zijn desalniettemin gepast, want we hebben geen confetti en geen polonaise, Bumba zit deze week vast in Trixxo, de minister was al druk bezet en de pers, tja, de pers… Maar wel van de partij: duizenden kinderen en hun (groot)ouders! Zij kunnen genieten van sprookjes in een eigentijds kleedje, zich verbazen in en door high-tech verhalen, genieten van aanstekelijke dans op heerlijke locaties (of zelfs meedansen), ervaren hoe diverse culturen zich verbinden.
Dans (en theater) is dus om veel redenen de moeite, maar ze is vaak ook de moeite omdat ze moeite kost. Omdat ze uitgaat van het plezier van het kijken en eindigt bij het kijken uit plezier. En dat plezier, die ont-spanning, die vergt een in-spanning. Een inspanning om je open te stellen voor het andere, het avontuurlijke, het minder gewone, het verrassende, het soms minder vanzelfsprekende, het uitdagende.
Over 9 dagen, ik garandeer het u, vermoeid, met hese stem en overtuigd van de indruk dat de straat beneden in CCHA alsmaar langer wordt, maak ik toch graag een afspraak met jullie allemaal voor een hele bijzondere slot voorstelling: Matière(s) Première(s) van het Franse Compagnie Par Terre / Anne Nguyen, een onvergetelijke mix van urban/street, Afrikaanse dans en hedendaagse westerse dans. Een voorstelling die de identiteit van het Krokusfestival, ook na 28 edities, helemaal vervat: dialoog, energie, kwaliteit, verwondering en verbeelding.
Gerhard Verfaillie
opening 28ste editie Krokusfestival
woe 26.02.2025